تاریخچه چوب در معماری
تاریخ الوار بسیار پیچیده است، همانطور که احتمالاً تصور می کنید. سازندگان از چوب برای ساختن همه چیز از ساختمانهای ساده گرفته تا سازههای باشکوه استفاده میکنند و این یکی از طولانیترین مصالح ساختمانی شناخته شده برای بشر است که قدمت آن به بیش از 10000 سال قبل میرسد. الوار شیوه زندگی ما را شکل داده است و تاریخچه آن به دوره روم باز می گردد و همه چیز را از بلندی های الهام بخش گرفته تا خیره کننده ترین معابد چینی می سازد.

کاربردهای اصلی چوب
الوار زمانی در ساخت سقف توسط تمدن رومی و مصری استفاده می شد. روکش چوبی نیز اغلب در دوره ساکسون دیده می شد. وقتی به پیش از تمدن نگاه کنید، به زودی خواهید دید که استفاده از الوار حیاتی بوده است. سازندگان قاب چوبی را در قرن نهم توسعه دادند ، زمانی که صنعتگران برای ساختن چیزی با استفاده از آن مواد نیاز به مهارت استثنایی داشتند. از آن زمان، تکنیکهای قاببندی چوبی در دسترستر هستند و بیشتر این موارد در آفریقا و آسیا اتفاق افتاد.
خانه طویل دوران نوسنگی اروپا ، یک خانه چوبی که در حدود 6000 سال قبل از میلاد ساخته شده است، نمونه ای خارق العاده از نحوه استفاده مردم از چوب برای ایجاد سازه های خارق العاده است. این یکی از برجسته ترین بناها در آن دوره بود و هم محکم و هم به یاد ماندنی است. 30 نفر می توانستند اینجا زندگی کنند، که نشان می دهد چقدر بزرگ است. کشف برنز و در نهایت فولاد نیز جایگزین چوب نشده است. آنها روش استفاده از آن را برای بهتر شدن تغییر داده اند.
زمانی بلوط ماده انتخابی برای این نوع سازه ها بود، اما با پیشروی به عصر مدرن، به زودی خواهید دید که چوب نرم روز به روز محبوب تر می شود. چوب نرم اکنون در دسترس تر است، کار با آن آسان تر است و به طرق مختلف استحکام بیشتری دارد.
الوار همچنین تأثیر قابل توجهی در فرهنگ وایکینگ ها داشت. آنها نسخه دیگری از خانه های طولانی را ایجاد کردند و معمولاً بالاترین رتبه در آن جامعه در آنها ساکن بودند. آنها سازه های باربری با سقف های شیب دار بودند که شبیه قایق های وارونه بودند.
به اندازه کافی جالب توجه است، حتی با وجود اینکه روش دیدن و استفاده ما از چوب تغییر کرده است، معماران اکنون سعی می کنند از طرح های باستانی و پایداری مدرن استفاده کنند. با ترکیب یکپارچه گذشته و حال، طرحهای باورنکردنی میتوانند روشهای ساخت و ساز سنتی را که تا به امروز معروف هستند حفظ کنند.

تاریخ زنده
سازندگان قاب های چوبی را برای ماندگاری طراحی می کنند. قبل از قاب بندی چوبی، معابد سنگی باستانی، از جمله استون هنج، امروزه از روش های بسیار مشابه نازک کاری استفاده می کردند. در هند قدمت قاب های چوبی به 200 سال قبل از میلاد می رسد. الوارهای ساج شکل می گرفتند و سپس با گیره های بامبو به هم متصل می شدند. سازندگان ژاپنی پس از مشاهده این موضوع که ساختمان های سنگی اغلب تحت فشار در هنگام زلزله یا طوفان ترک می خورند، مزایای کار با الوارهای فیبری بیشتر را کشف کردند. از طرف دیگر، چوب تقریباً در هر شرایط محیطی مقاومت می کرد. اگر میخواهید درباره تاریخچه قاببندی چوبی اطلاعات بیشتری کسب کنید، به زیر نگاهی بیندازید.
تاریخچه الوار – کار و جامعه محور
اسکلت چوبی مدرن بر روی فناوری سرمایه گذاری کرده است. فرآیندهای آسیاب صنعتی نحوه کار ما با چوب را تغییر داده است، اما همیشه اینطور نبود. یادداشت های روزانه آمریکایی های اولیه همگی نشان می دهد که اسکلت چوبی بسیار کار محور است. اگر کشاورزان به انباری جدید نیاز داشتند، باید تمام زمستان را صرف تهیه چوب و ذخیره آن برای خشک شدن کنند. سپس کشاورز باید از همسایگان کمک بگیرد تا این سازه را کنار هم بگذارند. روحیه جامعه عامل مهمی در ساخت سریع انبارها و تالارهای شهر بود.
الوار - یک مصالح ساختمانی اصلی
اسکلت چوبی یکی از مهم ترین مدل های ساختمانی در ایالات متحده است. انقلاب صنعتی با تولید الوارهای کوچکتر و ابعادی بیشتر از کارخانه های جدید به تامین تقاضای مسکن کمک کرد. این نوع الوار منجر به ساختارهای قاب سبک شد که در آن قطعات کوچکتر زیادی ساختار بزرگ را تشکیل می دادند. در سال 1970، سازندگان اسکلت چوبی را احیا کردند و شروع به بازسازی ساختمان ها کردند اما به شیوه ای تاریخی. در عصر حاضر، می توان با اطمینان گفت که چوب می تواند سطح بی نظیری از استحکام و زیبایی را ارائه دهد. همچنین قادر به ارائه مزایای عایق است که به شکل گیری تاریخ چوب کمک کرده است.
الوار بدون شک در چند دهه اخیر راه طولانی را پیموده است. اگرچه سازندگان از روش های مختلف ساخت و ساز استفاده می کنند، اما به جرات می توان گفت که چوب هنوز نقش مهمی در توسعه ساختارها و جوامع جدید دارد. همچنین بر طراحی نیز تأثیر گذاشته و به شکل گیری آینده معماری آنگونه که ما می شناسیم کمک می کند.